دلم براي كسي تنگ است

كـه آفتــــاب صـداقــــت را

به ميهمـاني گل هاي بـاغ مي آورد

و گيسوان بلندش را به بادها مي داد

و دستهاي سپيدش را به آب مي بخشيد

دلم براي كسي تنگ است

كه چشمهاي قشنگش را

به عمق آبي درياي واژگون مي دوخت

وشعرهاي خوشي چون پرنده ها مي خواند

دلم براي كسي تنگ است

كه همچــــو كــودك معصـــومي

دلـــش بـراي دلـــم مي ســـوخــت

و مهــربـــاني را نثــــار مــن مي كــرد

دلم براي كسي تنگ است

كه تا شمال ترين شمال

و در جنـــــوب تــريــن جنــــوب

هميشه در همه جا آه با كه بتوان گفت

كـه بــود بـا مـــن و

پیوسته نيز بي من بود

و كار من ز فراقش فغان و شيون بود

كسي كه بي من ماند

كسي كه با من نيست

كســي .... دگــر كــــافي ســـت